Kimler oynamalı
- Resident Evil 4 Remake’e doyamayanlar
- Ada hayranları
Kimler uzak durmalı
- Resident Evil 4 Remake’i sevmeyenler
- 7.5$ karşılığında onlarca saat içerik bekleyenler
Bitti. Sonunda bitti. Yenisi çıkmadan Resident Evil serisini bitirme projesinin sonuna geldim! Bu süreç tam tamına dört buçuk yılımı almış olsa da sonuna geldim. Artık gönül rahatlığı ile arkama yaslanıp Resident Evil 9’un çıkışını bekleyebilirim. Operation Raccoon City’yi saymazsak tabii. Onu oynamanın yolunu bulamadım 🙁 Bir de Resident Evil Deadly Silence var. Ama o DS için çıkmış orijinla Resident Evil 1’in elden geçirilip bir iki yeni mod eklenmiş versiyonu. Bir de mobil oyunları var ama oraya hiç girmeyeyim. Zaten Resident Evil hikayesine bir katkıları da yok. Onun haricinde bitti ama!
Bitti bitmesine ama nasıl bitti diye soruyorsunuz muhtemelen şimdi. Ne yalan söyleyeyim, hiç fena bitmedi. Aynı orijinali gibi, Separate Ways’te Ada ile oynuyoruz. Leon başkanın kızının peşinde koştururken gizemli ajanımızın neler yapıyormuş, nelerin peşindeymiş onu öğreniyoruz.
Separate Ways oynanış açısından Resident Evil 4 Remake’in hemen hemen aynısı. Zaten DLC için dramatik bir değişiklik beklemiyorduk ama değil mi? Ama hiç değişiklik yok demek de değil bu. Her şeyden önce Ada’nın meşhur kancası var. Kancanın iki önemli işlevi var: başka türlü ulaşamadığımız noktalara ulaşmak, ve kendimizi sersemlettiğimiz düşmanların yanlarına çekip kafalarına tekme atmak. Leon ile oynarken sersemleyen düşmanların yanlarına gitmek zor olabiliyordu ve zamanında yetişemiyorduk. Kanca sayesinde bu problem çözülmüş ve daha çatışmalar daha dinamik bir hale gelmiş. Kağıt üzerinde küçük gibi görünen mekanik oyunun hissini epey değiştirmiş. Bir de oyunun yarılarında açılan, ateşe çantamıza takabildiğimiz özel bir anahtarlık var. Onun sayesinde düşmanların kalkanlarını çekip ellerinden düşürüyoruz. Ada’nın kancasına alıştıktan sonra Leon ile oynamaya dönmek ister miyim emin değilim doğrusu.
Kanca haricinde bir de yeni patlayıcı ok atan tatar yayımız var. Ancak çantada çok fazla yer kapladığı için boss dövüşlerinde dahi kullanmadım kendisini. Ne kadar işe yarıyordur bilmiyorum o yüzden.
Orijinali ile kıyaslanınca Separate Ways’ın en önemli değişikliği Ada’nın kişiliği oldu sanırsam. Bana mı öyle geldi emin değilim ama Remake versiyonu Ada’nın kişiliğini çok daha güzel işlemiş gibi hissettim. Daha insani bir tarafını görüyoruz Ada’nın. İki boyutlu femme fatale olmadığını öğrendikten sonra daha da çok sevdim kendisini.
Bunların haricinde aynı orijinal Separate Ways gibi Resident Evil 4’ün küçük pakete tıkıştırılmış daha kompakt bir versiyonu var karşımızda. Neredeyse Resident Evil 4 Remake’in özeti gibi. Temel oyundan ayrı satılması üzücü ama bana sorarsanız fiyatını kesinlikle hakkediyor. Eğer Remake’i bitirmiş ve doyamamışsanız Separate Ways sizleri tatmin edecektir. Yanlış anlamayın, bitirince daha fazlasını istemeye devam edeceksinizdir. Ama en az 6-7 saati büyük bir zevk ile geçireceksinizdir.
