Kimler oynamalı
- Orijinal Resident Evil 4’ü sevenler
- Aksiyon-korku oyunlarından hoşlananlar
Kimler uzak durmalı
- Orijinal üçlemenin yeninden yapımlarındaki kadar dramatik fark bekleyenler
Doğrusunu isterseniz oynamaya başlamadan önce bu yeniden yapımın gerekliliğini sorguluyordum. Orijinal Resident Evil 4 günümüzde dahi rahatça oynanabilen, kusursuza yakın bir oyundu. Ayrıntılı görseller ve cafcaflı ışıklandırma haricinde oyuna ne eklenebilirdi ki? Oynadıktan sonraki cevabım: pek bir şey eklenemez. Yine de Resident Evil 4 Remake kötü bir oyun ya da yeniden yapım değil. Serinin son oyunlarını takip ettiyseniz ne beklemeniz gerektiğini üç aşağı beş yukarı kestirebilirsiniz. Yok eğer bir sebepten ötürü oynamadıysanız gelin olay neymiş hep beraber bakalım.
Öncelikle ismindeki 4 sizi korkutmasın. Olay orijinal üçlemeden altı yıl sonra geçse de hikayenin eski oyunlarla direkt bir bağlantısı yok. Eğer Resident Evil 1, 2 ve 3’ün sürprizlerini kaçırmak istemiyorsanız sonraki paragrafı es geçin.
Bilmeniz gereken tek şey 1998 yılında ABD’nin Raccoon isimli şehrinde bir virüs salgını nedeniyle herkes zombiye dönüştü. Salgını kontrol altına alma amacı ile ABD hükümeti nükleer bir bomba ile Raccoon’u yok eder. Olayın bir gün öncesinde polis olarak işe başlaması gereken Leon kendisini zombi istilasının ortasında buluverir. Nükleer düşmeden önce Raccoon’dan kaçmayı başarır ve hemen ardından ABD hükümeti için bir ajan olarak çalışmaya başlar.
Aradan geçen altı yılda Leon deneyimli bir ajan olmuştur ve ABD başkanının kaçırılan kızını bulmak üzere İspanya’nın isimsiz bir köyüne doğru yola çıkar. Tahmin edebileceğiniz üzere köyün sakinleri tarafından pek hoş karşılanmaz ve 20 saat civarında sürecek maceramız tam olarak bu noktada başlar.
Eğer modern Resident Evil yeniden yapımlarını oynamışsanız üç aşağı beş yukarı ne beklemeniz gerektiğini tahmin edersiniz. Omuz üstü kamera ile envayi çeşit canavarı vura vura ilerliyoruz, güçlü silahları ve mermileri güçlü canavarlara saklamaya çalışıyoruz.
Temeli aynı olsa da Resident Evil 4 Remake’i hem öncülerinden hem de orijinalinden ayıran farklı mekanikleri var. Bunlardan en önemlisi envanter sistemi. Artık çekmece anahtarı ile roket atar aynı oranda yer kaplamıyor. Envanteri temsil eden ateşe çantasında makul oranlarda yer kaplıyorlar. Mesela yumurta sadece bir hücrelik yer kaplıyorken pompalı tüfek 2×8’lik, ilk yardım spreyi 1×2’lik bir yer kaplıyor. Değişik boyutlardaki eşyaları topladıkça çantayı daha efektif kullanabilme adına kendinizi tetris oynarken bulabilirsiniz. Şahsen sadece yer açmak için değil, düzen takıntım yüzünden de çantayı sık sık düzenlediğim oldu. Oyunun başında 7×12 hücrelik çantayı ilerledikçe para karşılığı büyütebiliyoruz.
Evet oyunda artık para var ve parayı kazanmanın iki yöntemi var: bolca canavar öldürmek ya da ortalıkta bulduğumuz hazineleri gizemli tüccara satmak. Öldürdüğünüz canavarlardan arada bir para düşüyor. Burada değişik bir şey yok. Asıl vurgunu hazineler ve renkli mücevherlerle yapıyorsunuz. Bulduğunuz bazı hazinelerin cevher takacak yerleri oluyor. Her rengin farklı değeri olduğu gibi farklı renk kombinasyonların da farklı çarpanları oluyor. Doğru taşları doğru yerlerde kullanırsanız hazinenin fiyatını katlamanız mümkün olabiliyor.
Özenle süslediğiniz hazinenizi satmaya hazır olduğunuzda yolunu gizemli tüccara düşüyor. Bu abi hem kullanmayacağınız eşyalarınızı ve silahlarınızı satın alıyor hem yeni silahlar satıyor hem de silahların geliştirmelerini yapıyor. Ekstradan bazı yan görevlerini yaparsanız da çeşitli hediyeler veriyor. Oyunun sonuna kadar epey vakit geçiriyorsunuz yani kendisi ile.
Devam etmeden önce beni deli eden spesifik bir yan görevden bahsetmek istiyorum: poligon. Tüccarın olduğu bazı kayıt noktalarında poligona inebildiğiniz bir asansöre biniyorsunuz. Eğer bütün hedefleri ve madalyonları vurursanız sonunda ekstra hediyeler kazanıyorsunuz. Orijinal oyunda bunların hepsini yapmıştım. Ama artık yaşlandığımdan mıdır yoksa Remake’in zorluk seviyesini arttırdığından mıdır bilmiyorum, bu defa sinirlenip yarıda bıraktım. Hani mini oyunun bariz bir şekilde yanlış yaptığı bir şey de yok. Sadece ben beceremedim ve bir noktadan sonra çok sıkıldım. Kazandığımız bonuslar güzel olsalar da öyle oyunu dramatik bir şekilde değiştiren şeyler değiller neyse ki. O yüzden çok da üzülemedim beceremediğime.
Buraya kadar anlattıklarım orijinal Resident Evil 4’ü oynayanlara tanıdık gelecektir. Fakat Remake orijinalin sadece daha güzel grafiklisi değil. Grafikler tabii ki güzel, Capcom’un RE Engine’i daş gibin çünkü. Ama yeni birkaç mekanikten de bahsetmeden geçmeyelim.
Her şeyden önce artık hedef alırken hareket edebiliyoruz. Revelations’tan sonra herhangi bir Resident Evil oyunu oynadıysanız bu sizin için şaşırtıcı bir haber olmayacaktır. O yüzden bence en önemli yenilik bıçak oldu.
Evet orijinalinde de vardı bıçak. Ama Remake’te artık bir dayanıklığı var. Dayanıklığı sıfıra düşünce kırılıyor ve tüccara gidip tamir ettirene ya da başka bir bıçak bulana kadar kullanamıyoruz. Sanırım bu tasarım kararının ardında bıçağın daha güçlü olması yatıyor. Bir kere artık düşmanların arkasından yaklaşıp indirebiliyoruz. Çevredeki bütün düşmanları bu şekilde öldürmek çok zor oluyor tabii ve bir yerden sonra çatışmaya dönüyoruz. Ama bedavadan birkaç düşman temizlemek oldukça tatmin edici oluyor ve işimizi kolaylaştırıyor.
Düşmanları sinsice aşağı almanın yanında bıçağımız çatışmalarda daha aktif bir rol oynuyor. Kafamıza atılan baltaları engelleyebiliyoruz, bazı saldırıları bloklayabiliyoruz ve yakalanınca pıçağı takıp kurtulabiliyoruz. Her anlamda çok kullanışlı bir alet yani. Ne var ki kırılabiliyor olması bıçağı daha az kullanmamıza neden olmuyor. Tamir ücreti ucuz olduğu gibi sağdan soldan da bir sürü bıçak buluyoruz. O nedenle hoşuma giden bir mekanik olmadı bu.
Bir başka yeni mekanik de mermi imalatı olmuş. Resident Evil 3’ü oynayanlar hemen oradan “Hah! Evet biliyorum!” diyecektir ama durun hele. Durum öyle değil. Envaiçeşit barut aramamıza gerek yok artık. Çevreden barut ve küçük ve büyük olmak üzere iki farklı hırdavat buluyoruz. Üretmek istediğimiz merminin gücüne göre de harcamamız gereken miktar değişiyor. Çok kompleks bir şey yok yani ortada, bu kadar.
Şimdiye kadar anlattıklarım negatif değişiklikler değillerdi. En azından Resident Evil 4 tecrübesini dramatik bir şekilde etkileyen şeyler değillerdi. Ama oyunun tonundaki değişiklik beni epey üzdü.
Resident Evil 4 Remake çok daha gerçekçi bir atmosfere sahip. Diyaloglar da buna uygun olarak baştan yazılmış. Yer yer gayet yerinde değişiklikler yapılmış (balistik füze esprisi yok artık neyse ki). Ama oyunun geneline baktığımızda B sınıfı korku filmi komiklikleri ve şakaları kendilerini özletti. Remake kendisini çok daha fazla ciddiye alıyor. Leon artık çok daha ciddi. Sadece bu nedenle Remake benim için orijinalini geçemedi.
Yapılan değişikliklerin hepsi kötü değil neyse ki. Orijinal ada bölümü her zaman çok canımı sıkıyordu. Sanki oyunu gereğinden fazla uzatıyordu gibi hissediyordum. “Öff bitse de gitsek” moduna giriyordum oynarken. Remake’te bölüm tasarımları değiştiğinden mi bilmiyorum ama aynı bölümleri oynarken hiç sıkılmadım, epey eğlendim.
Bir de ekranda aniden belirip hızlı tepki gerektiren tuşlar (QTE) gitmiş. Beni süper rahatsız etmeseler de gitmiş olmaları bir artı benim gözümde. Tabii bu yüzden oyunun ortalarındaki O çatışma da değişmiş (orijinalini oynayanlar beni anladı). Bence bu hali çok daha güzel olmuş.
Bütün bunları göz önüne alınca Resident Evil 4 Remake hakkında ne düşünsem bilemedim. Orijinaline kıyasla daha iyi yaptığı şeyler olduğu gibi yolda bir parçasını kaybetmiş gibi hissediyorum. Kesinlikle kötü bir oyun olduğunu söylemek istemiyorum. Sadece orijinalinden daha eğlenceli bir oyun olduğunu düşünmüyorum. Daha farklı bir oyun olmuş Remake. Eğer orijinalini oynayıp sevdiyseniz kesinlikle kaçırmayın, bunu da seveceğinize eminim. Ama eğer oynamadıysanız önce hangisini oynamanız gerektiğini bilmiyorum. İşin güzel tarafı hangisinden başlarsanız başlayın iki türlü de çok eğleneceğiniz garanti. Korku temalı aksiyon oyunlarını seviyorsanız bir an önce yumulun!
