Resident Evil 7: Biohazard
Kimler oynamalı
- Resident Evil fanları
- Hiç Resident Evil oyunu oynamamış veya eskilerini çekemeyenler
- Korku oyunu arayanlar
Kimler uzak durmalı
- Korku oyunlarını sevmeyenler
- Kolay korkanlar
- Hızlı tempolu, vurdulu kırdılı bir zombi oyunu bekleyenler
Resident Evil 6 felaketinden sonra serinin çok ciddi bir değişikliğe ihtiyacı vardı. Revelations 2 fena olmasa da fanların gözünde 4‘ten sonra başlayan düşüşü durdurmaya yeterli değildi. Neyse ki Capcom sonunda bunu kabul etti ve seriyi sadece sözde değil, gerçekten de kökenlerine döndürmeye karar verdi.
Yayınlanan ilk görüntüler büyük bir şüphe ile karşılandı. Evet, hiç kimse serinin sabit kamera açısına dönmesini beklemiyordu ama gördüklerimiz, özellikle de birinci şahıs kamerası falası ile P.T.’yi ve Outlast’ı anımsatıyordu. Sekiz yıl ara ile oyun dünyasında iki kere devrim yaratmış bu seri trend takip etmemeliydi, yeni trendler yaratmalıydı.
Bütün eleştirilere rağmen Capcom kendisinden çok emin görünüyordu. Hatta oyun çıkmadan önce Beginning Hour adında bir demo bile yayınladı. Bir demo yayınlamak riskli bir hareket olsa da fanlarının güvenlerini kazanmak adına çok doğru bir hareket oldu bu. Demo gerçekten çok başarılıydı çünkü. Siz de eğer oyunun atmosferini ve geliştiricilerin vizyonunu görmek isterseniz rahatlıkla indirip deneyebilirsiniz kendisini. Hatta ben zaten oyunu oynayacağım diyorsanız bile indirin. Ana oyunun hikayesinde ufak da olsa bir yeri var.
Ana oyun demişken, eski Resident Evil’ları oynamamış olanlar direkt 7’den başlayabilir. Olaylar 6‘dan 4 yıl sonra, 2017’de geçiyor. Birkaç referans ve sonda gördüğümüz bir karakter haricinde önceki oyunlarla pek bir bağlantısı yok. Olay Ethan Winters isimli bir abinin yıllar önce ortadan kaybolmuş eşinden bir mesaj alması ile başlıyor. Bu vesile ile Ethan’ın yolu Beginning Hour’da gördüğümüz eve düşer ve olaylar gelişir.
Olaylar gelişirken özellikle ilk %30’luk kısmın ilk oyuna ne kadar benzediğini göreceksiniz. Sınırlı mühimmat ve küçük bir çanta ile canavarlarla dolu bir evin içinde Nemesisvari John Baker ile köşe kapmaca oynamak, anahtar aramak, bulmaca çözmek, kayıt odaların sakin müziği derken resmen eski Resident Evil’ları oynuyormuşum gibi hissettim gerçekten.
Bu noktada biraz daha fazla mekaniklerinden söz etmek istiyordum aslında ama aklıma “Birinci şahıs Resident Evil oyunu işte” demekten başka bir şey gelmiyor.
Eksik olarak da sayabileceğim çok fazla bir şey yok. Belki oyunun biraz fazla uzun olmasını, aynı Resident Evil 4‘te olduğu gibi, son bölümün gereksiz olduğundan bahsedebilirim. Ya da oyunun ikinci yarısında aksiyona dönüyor, korku kalmıyor diye şikayet edebilirim. Ama bunların hepsi ufak ve subjektif şikayetler olacak. Üstelik “Oh oyun bitti” diye sevindikten sonra indirilebilir içeriğe dalınca bunların hepsini unuttum.
Ana hikayeyi devam ettiren iki adet birer saatlik DLC’nin yanı sıra Banned Footage’dan tanıdığımız Clancy’nin öyküsünün anlatıldığı iki adet küçük Banned Footage isimli DLC’si de var oyunun. Gerek büyük içerikler, gerekse Banned Footage’lar hem hikayeyi tamamlıyor hem de değişik mekanikler deniyor.
Ne yazık ki bu içeriklerin hikayeleri yer yer tutarsız olabiliyor. Ama çok eğlenceli mekaniklerle bunu kısa sürede unutuyorsunuz. Özellikle End of Zoe DLC’sinde molded’ların ağzını burnunu kırmak cidden çok eğlenceli. Özetle ana hikaye bitti diye oyunu silmeyin. DLC’lerini mutlaka oynayın.
Evet gördüğünüz gibi Capcom Resident Evil 7 ile bayatlamaya başlayan bu seriyi canlandırmayı başardı. Üstelik bu sefer hem eski fanlarını mutlu etti hem de yeni oyuncular kazanmayı başardı. Ben de korku seven herkese bu oyunu gönül rahatlığı ile tavsiye edebilirim. Resident Evil 7 candır. Oynayın, oynatın!
Filed under: Oyuncunun Notları - @ April 22, 2023 1:00 pm
Tags: İnceleme, Korku, FPS, Resident Evil, Hayatta Kalma, Birinci Şahıs