Kimler Oynamalı

• Atari salonlarında büyümüş ve dönemin oyunlarına nostalji duyanlar
• Atari salonları dönemindeki oyunları merak edenler
• Çocukluğunda Panzer Dragoon oynayıp sevenler
• On – rail shooter sevip diğer bütün oyunları bitirmiş olanlar

Kimler Uzak Durmalı

• Hikaye bekleyenler
• Derin oyun mekaniği isteyenler
• On – rail shooter’lar ile ilgilenmeyenler
• Eğlenmek isteyenler

Panzer Dragoon ismini daha önce duymuş olsam da bana pek bir şey ifade etmiyor. Çocukluğum atari salonlarında geçmediği için olsa gerek on – rail shooter’lar ile de pek aram yoktur. Ama madem Stadia Pro üyeliğim var, ve Panzer Dragoon ona dahil, sonuna kadar değerlendireyim diyerek girdim oyuna.

Açılır açılmaz tam olarak yedi buçuk dakika süren, hiçbir şey anlatmayan, seslerin müziklerden duyulmadığı rezalet bir giriş videosu ile karşılaştım. Üstelik videoda ses önden geliyordu. Bu videodan sonra oyunun sıkıcı ve düz ana menüsü bile ilginç geldi. Yeni oyun menüsünden zorluk ayarını seçtim ve aynı video bir daha karşıma çıktı. Neyse ki geçme seçeneği vardı ve bir daha aynı işkenceye maruz kalmadım.

Panzer Dragoon’un orijinali 95 yılında atari salonlarındaki jetonlu makinelere göre tasarlandığı için eğitim bölümü, kontrol şemasını anlatma diye bir şey yok tabi. Neyse ki ilk bölüm zor değil de klavyede rastgele tuşlara basarak çözebildim.

Daha önce bu tarz bir oyun oynamamış olduğum için olsa gerek kontroller bana garip geldi. Hem bindiğimiz ejderhayı hem de hedefi fare imleci ile kontrol ediyoruz. Diyelim ki sağ üst köşeye hedef alacağız, ejderha da hedef imlecini takip edip ekranın sağ üst tarafına uçuyor. Sürekli üstümüze gelen mermi ve düşmanlardan kaçmaya çalıştığımız için hedef almak epey zorlaşıyor. Düşmanlar sadece önümüzden gelmiyor. Bazen yanlardan ve arkadan gelebiliyorlar. Biz de 90 derecelik açılar ile her yöne bakıp hedef alabiliyoruz. Ancak eğer önümüze bakmıyorsak ejderha yer değiştirmiyor. Yani arkaya bakarken birisi ateş ettiyse mermiden kaçınmak diye bir şey yok. En fazla gelen mermiyi vurabilirsiniz ama her mermi de vurulmuyor.

Bu garip kontroller cafcaflı, renkli ve buğulu görüntü ile karışınca çoğu zaman ekranda ne olduğunu anlamıyorsunuz bile. Üstelik ölünce bölümün başından başlamanız gerekiyor ve sınırlı sayıda canınız var. Bütün canlarınız tükenince oyuna baştan başlamanız gerekiyor. Neyse ki oyun aşırı zor değil ve bir saat gibi bir sürede bitiyor.

Evet, yanlış yazmadım. Panzer Dragoon yaklaşık bir saat kadar sürüyor. Yine jetonlu atari salonu oyunu olduğu için daha yüksek skorlar için tekrar tekrar oynamanız bekleniyor. Ama bana sorarsanız ayıracağınız bir saat bile bu oyun için çok fazla.

Pozitif olarak sayabileceğim iki yönü var: bazı bölümler nispeten güzel görünüyor ve oyun bir saatte bitiyor. Ha bir de bu oyunu oynarken Stadia ile ilgili en ufak bir sorun bile yaşamadım. Kontrollerde gecikme dahi hissetmedim. Adeta bilgisayarıma yüklemiş ve oynamışım gibi hissettim.

Panzer Dragoon: Remake kötü sunuma sahip, oynarken hiçbir şey anlamadığınız, kısacık bir oyun. Özel bir ilginiz yoksa önünüze bedavaya gelse dahi kendisinden kaçının derim.

---

Filed under: Oyuncunun Notları - @ July 4, 2020 5:02 pm

Tags: Oyun, İnceleme, Oyun Inceleme, Panzer Dragoon